Προσωπικά, δεν πιστεύω στο “μοιραίο“. Ωστόσο, στην υπαρκτή κοινωνική πραγματικότητα, που το προσωπικό βίωμα εμπλουτίζεται ανομοιόμορφα -ποιοτικά και με εκθετικούς ρυθμούς -ποσοτικά, ο άνθρωπος έρχεται καθημερινά αντιμέτωπος με πάγιες θέσεις διαμορφωμένης αντίληψης, γεγονός που μπορεί να τον οδηγήσει, έχοντας ως βασικά εργαλεία αξιολόγησης το λογικό συμπερασμό και τη διαλεκτική, είτε στην κατάρρευση του οικοδομήματος των πεποιθήσεών του -χωρίς την ταυτόχρονη εξεύρεση κάποιας αντιπρότασης, είτε στην αναμέτρηση μαζί του κι εν συνεχεία στην επιβεβαίωση του, είτε τέλος σε μια νέα αλήθεια.
Η πρώτη μου πρόταση είναι και δηλωτική της θέσης την οποία εδώ επεξεργάζομαι, αν όχι επίτηδες αμφισβητώ. Και λέω επίτηδες καθότι αποτελεί αιτία για να παραθέσω το συλλογισμό μου:
Η επανάληψη μιας κατάστασης με μεγάλη λεπτομερειακή ακρίβεια και χωρίς συγκεκριμένο προηγούμενο προγραμματισμό δημιουργεί εύκολα, με πειθαναγκαστική αφέλεια, τη συνειρμική σύνδεση με το μη συμπτωματικά προδιαγεγραμμένο.
Ο λόγος για τον οποίο ασχολούμαι με όλα αυτά είναι ότι ενώ ετοιμαζόμουν να δημοσιεύσω ένα πολύ λιτό και μικρό κλασικό πρώτο post (πάντως όχι το hello world), συνειδητοποίησα ότι την τελευταία εβδομάδα του ίδιου μήνα ενός πάλι δίσεκτου έτους είχα δημοσιεύσει το πρώτο post στο πρώτο μπλογκ που έφτιαξα ποτέ.
Τελικά, η ιστορία επαναλαμβάνεται, υπάρχει κάποιο μοτίβο ή είναι απλά…μοίρα;
Υ.Γ.: Σύντομα θα αναρτήσω και τον κανονισμό… 🙂
άλλαξε επιτέλους το theme, μας βγαίνουν τα μάτια!
καλή αρχή και τέτοια :P:P
http://www.dailymotion.com/video/xehypj_wendy-rene-after-laughter-lucky-num_shortfilms#
Είναι πλέον παράδοση το πρώτο σχόλιο να είναι λίγο αμφιλεγόμενο! Ωστόσο, χαίρομαι πολύ που είναι από το φιλαράκι μου!
Δε θέλω να σας “βγαίνουν τα μάτια” (πρόσεξα πολύ τη διατύπωση εδώ!) 🙂
Ωστόσο, invert colors via compiz μάλλον είναι το πιο πιθανό σενάριο για σένα… 😛
χαχαχαχαχα αν δε με είχες τουμπάρει με τα γλυκά σου λόγια (sic!) θα σου απαντούσα κάτι του τύπου “μάλλον το πιο πιθανό σενάριο είναι να μην ξανάρθω εδώ” αλλά δεν το κάνω!! 😀
Βλέπω ότι έχεις ήδη αρχίσει και προσαρμόζεσαι…αλλά δε στο λέω! 😀
p.s.i.: Χαίρομαι πολύ που γράφεις…όχι που γράφεις ό,τι να’ναι! 🙂 Αυτά έχει όμως το personal sector involvement…
Βρε author μας έριξες κατευθείαν στα βαριά με την πύρινη γλώσσα σου πάλι… Θα ήθελα να λύσω μια απορία author όμως… Εκείνη την… “τελευταία εβδομάδα του ίδιου μήνα ενός πάλι δίσεκτου έτους” που είχες ξεκινήσει το άλλο blog κάτι μου λέει ότι είχες εξεταστική πάλι author… Είναι αλήθεια και αν ναι μήπως εξεταζόσουν σε μάθημα Πατελικό? :p
Panuflis καλώς ήρθες στα πάτρια εδάφη (αμφίσημο αυτό) 🙂
Νομίζω ότι προσπαθείς για κάποιο λόγο να με ψυχαναλύσεις και να μου πεις ότι το μπλογκ λειτουργεί ως βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης ενώ κύρια πηγή έμπνευσης κι επιρροής θεωρείς εκείνον (Lui) τον Patel!
Φυσικά και δε μπορώ να λύσω αυτή την απορία…Έχω να λύσω πραγματικά προβλήματα!!! Όπως πότε θα πάω στη Γαλλική ριβιέρα…αν καταλαβαίνεις τι εννοώ! Επίσης ήθελα να κάνω και μια στάση στο Παρίσι να δω την υπερ-λουξ γκαρσονιέρα με τους κρυφούς φωτισμούς στην οποία διαμένει ο Johnny, Johnie, Johnnie όπως κι αν το γράφει τέλος πάντων… 😀 😀 😀
τι blog και αηδίες, κάτσε και διάβασε ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε :P:P
Αν πω ότι αυτό κάνω τώρα θα αυτοαναιρεθώ ε? 😕
p.s.i: Επειδή δεν υπάρχουν ενδείξεις που να συνηγορούν στο αντίθετο πάντως (τουλάχιστον πριν γράψω), μήπως προβάλλεις πάνω μου μια δική σου συμπεριφορά; 😯 Εντάξει συγνώμη το παραδέχομαι…έπαιζα Angry Birds 😳 😥
p.s.ii: Αυτό το μήνυμα δεν έχει το γνωστό δικό σου ύφος… 😕
Mα τι κάνει αυτός ο author πια? Έχω στηθεί μια εβδομάδα τώρα και περιμένω το επόμενο ποίημα! Μας κοροιδεύει μου φαίνεται… :p
Ε να μην κάνουμε και λίγο marketing? 😛 Να μην είναι όλα τόσο προβλέψιμα… 🙂